Latheran

Godność: Dementia Silentum
Płeć: Kobieta
Wiek: 25 lat
Waga: 50 kilo
Wzrost: 170cm

*Wygląd: Dementia jest bladą, szczupłą kobietą o kasztanowych, długich włosach, które sięgają jej nieco powyżej pasa. Rzadko je spina, woli raczej jak luźno opadają i otaczają jej ciało. Jak na jej wzrost i wagę przystało - jest chuda, ale nie chuderlawa, ona jest po prostu szczupła. Ma duże, zielone oczy, a na szyi praktycznie zawsze nosi łańcuszek z małym krzyżykiem. Zwykle ubiera się w wygodne rzeczy, bowiem z natury jest ruchliwa i spontaniczna, ceni sobie wygodę i komfort. Nosi na sobie charakterystyczne krótkie spodenki w czarnym kolorze, wyszyte z wygodnej i wytrzymałej tkaniny (najprawdopodobniej pochodzą ze starożytnych miast), niebieski, przewiewną koszulkę na ramiączkach, jednakże jej biodra otacza skórzany pas, a po obu jego stronach znajdują się pochwy w których ukryte są ostre sztylety. Na jej rękach można dostrzec skórzane rękawice - dzięki nim nie dostaje ona obtarć po długiej jeździe konnej. Najczęściej chodzi w wygodnych, czarnych butach o grubej podeszwie, coś jakby na kształt glanów, ale jej buty są nieco lżejsze i ciut wyższe. Cały ubiór nie jest zbyt wymagający, ale Dementia czuje się w nim komfortowo i dobrze, często nosi ze sobą brązowy plecak z wytrzymałego materiału, a w nim zawsze znajdzie się miejsce dla grubszej kurtki gdyby zrobiło się naprawdę zimno.

*Charakter: Dementia jest raczej zamknięta i burkliwa. Nie lubi tłumów i zamieszania, woli raczej spokojne miejsca w których znajdzie się chwila spokoju aby zebrać myśli. W towarzystwie zaufanych osób potrafi być jednak normalna i otworzyć się nieco na rozmowę, ale zwykle jednak sprawia wrażenie osoby cichej. Z natury woli przemyśleć wypowiadane przez siebie słowa niż walnąć coś 'co ślina na język przyniosła', a później być może tego żałować.

Główna umiejętność: Zdecydowanie walka sztyletem, gdy nim operuje staje się zwinna i szybka, a i przy tym wykorzystuje technikę zakradania się.
*Historia: Historia Dementii nie należy do mega ciekawych, wychowała się w chacie nad jeziorem, nieopodal jej domu znajdował się obszerny las liściasty. Jej matka pomagała przy chorych i często nie było jej w domu, zaś swego ojca nie znała. Niczego jej nie brakowało, jeleni i dzików było na polanach wiele, więc jedzenia jej nie brakowało, a przegotowana woda z jeziora dawała doskonałą w smaku wodę pitną.  Gdy miała 15 lat, wybrała się do lasu, mimo, że uprzedzano ją wiele razy aby tam nie chodziła. Ona jednak chciała się przekonać na własne oczy jak tam jest, las na pierwszy rzut oka wydawał się spokojny i interesujący, gdy jednak weszła w jego głąb, powietrze zrobiło się gęstsze, a drzewa jakby poczerniały i posmutniały. Glebę porastały gdzieniegdzie krzaczki z jagodami, ale im głębiej szła w jego głąb tam krzaki znikały, a drzewa stawały się szarawe i wyblakłe. Gdy znalazła się dość głęboko w lesie usłyszała szelest, jakby coś się przewaliło i bezowocnie próbowało wstać. Tam ją zobaczyła. Na ziemi leżała ogromna, kara klacz, a górę jej pyska tworzyła naga kość czaszki. Na tej podstawie można stwierdzić, że klacz ma dolną część głowy normalną, a górna to nic innego jak końska czaszka. Nie posiadała ona oczu. Dementia podeszła do jej boku i przyjrzała jej się, była ranna, miała złamaną tylną nogę. Klacz ją zauważyła, bowiem resztką sił podnosiła łeb aby na nią 'spojrzeć' mimo braku oczu. Dziewczyna odwróciła się i pobiegła przed siebie usiłując wydostać się z lasu, a po południu wzięła ze sobą w woreczku maść i bandaże na rany, oraz patyk aby spróbować usztywnić jej kość, zamierzała zrobić tak jej matka opowiadała - jak robi się przy złamaniach, miała ze sobą również dwa jabłka oraz garść ziarna aby dać klaczy. Dzień w dzień odwiedzała ją aby opatrzyć jej nogę i sprawdzić czy klacz mimo swych rozmiarów da radę wstać, nie znała się na zwierzęcej anatomii, ale mniej więcej na tym jak zrastają się kości dość sporo wiedziała. Dementia karmiła ją i poiła w tym czasie, a po dłuższej kuracji klacz wreszcie zdołała stanąć na nogi. Była ogromna, miała ponad 190cm, ale jak na swoje rozmiary i mrocznie wyglądający pysk - była spokojna. Pewnego ranka obudziło ją dziwne ciepło i hałas - jej chata płonęła, a matki nie było w środku. W całkowitym chaosie wybiegła z domu biorąc trochę prowiantu ze sobą, przynajmniej tyle ile z zapasów w biegu znalazła. Cała rozpłakana i zestresowana pobiegła przed siebie, chwilę później usłyszała za sobą stukot kopyt - to była ta klacz. Biegła za nią spłoszona hałasem i rozchodzącym się ogniem. Jej noga wydawała się już jej nie dokuczać, prędko dogoniła dziewczynę i nie opuszczała jej już ani na krok. Biegły razem w stronę nieznanych terenów, gdzie później Dementia zdołała jej dosiąść.

Ekwipunek: Brązowy plecak, mieszczący różnego typu przedmioty. Dwa sztylety, które ma zawsze przy swoim boku. W plecaku ma kurtkę, 2 małe płaty jeleniej skóry oraz długi nóż, który przydaje się w skórowaniu zwierząt.

Ranga: Sagath lvl 1.